ผมเป็นคนที่ไม่เชื่อเรื่องผี จะเป็นคนปากดีกับเรื่องพวกนี้ด้วยซ้ำ เคยประกาศรับซื้อผีรับซื้อพญาน_คด้วยล่ะ เริ่มเลยละกันนะ
ประมาณ7ปีก่อน ทุกวันศุกร์จะไปขายของที่ตลาดนัดหน้าม.พะเยา(เด็กม.พะเยาช่วงนั้นต้องเคยเห็นผ่านตาบ้างละร้านขายแฮมส์เตอร์ กระต่าย ดัมโบ้แรท มีงูเป็นพรีเซ็นเตอร์)
ตอนไปขายของทุกครั้งต้องขับรถผ่านศาลเจ้าพ่อประตูผา รถที่ผ่านไปผ่านมาต้องบีบแตรเมื่อผ่านศาลเจ้าพ่อแทบทุกคัน ด้วยความที่เราไม่เชื่อเรื่องพวกนี้เลยผ่านไปแบบไม่ได้สนใจที่จะบีบแตรเหมือนคนอื่น พอถึงตลาดก็ขายของปกติ หลังจากเก็บร้านเสร็จประมาณ4ทุ่มกว่าเดินทางจากหน้าม.พะเยากลับลำปาง มาถึงศาลเจ้าพ่อประตูผาประมาณเที่ยงคืนเป็นประจำ
*ครั้งแรกที่เจอ ไม่ได้เจอกับตัวเอง แต่แฟน(เก่า)เป็นคนเห็น หลังจากกลับจากตลาดก็ขับรถมาถึงศาลประมาณเที่ยงคืนเหมือนเดิม จนมาถึงบ้านเกือบตี1 ขนของลงจากรถเสร็จ แฟนถามว่า
“ขับรถยังไงเกือบชนคนแก่” เราก็งงว่าเกือบชนตรงไหน แฟนบอกว่าก็ตรงศาลเจ้าพ่อนั้นไง เข้าโค้งไปเกือบชนแล้ว เราก็เถียงว่าไม่เห็นมีคนสักคนนะ แล้วก็ไม่ได้ขับเร็วด้วยเพราะช่วงนั้นเป็นโค้งอันตราย จากนั้นก็ไม่ได้คิดอะไร คิดว่าเขาคงจะตาฝาด
.
*จนเมื่อได้เจอกับตัวเอง หลังจากเหตุการณ์นั้น2สัปดาห์ วันศุกร์ก็ไปขายของเหมือนเดิม ขายเสร็จก็ขับรถกลับมาจากพะเยาถึงศาลเจ้าพ่อช่วงเวลาเดิมประมาณเที่ยงคืน เวลานั้นแทบจะไม่มีรถผ่านไปมาสักคัน ถนนก่อนจะถึงศาลเจ้าพ่อ จะเป็นเนินทางตรง มีหินก้อนใหญ่อยู่ซ้ายมือ ก่อนถึงโค้งหักศอกภาพเขียนสีโบราณ บริเวณข้างทางจะมีแบริเออร์กั้นถนนและไฟกิ่ง จังหวะขับรถขึ้นเนินมาตอนนั้นไม่มีรถวิ่งสวนมาสักคัน ก็เลยเปิดทั้งไฟสูงและไฟตัดหมอก สายตามองเห็นคนนั่งอยู่ที่แบริเออร์ใต้ไฟกิ่ง เห็นมาแต่ไกล พอจังหวะที่รถใกล้จะถึง ช่วงเวลาแค่ไม่กี่วินาทีที่รถจะผ่านไป เห็นเต็มๆตาทั้งผมและแฟน สภาพคือผู้ชายนั่งห้อยขาอยู่ที่แบริเออร์ หน้าตาเละเต็มไปด้วยเลื_ด แฟนร้องไห้ออกมาทันที ส่วนผมที่เป็นคนขับรถคือมือแข็งเกร็งไปทั้งตัว พยายามประคองรถเข้าข้างทางจนมาถึงหน้าศาลเจ้าพ่อ มีแค่ไฟสลัวในศาล ไม่มีคนแม้แต่คนเดียว จังหวะนั้นพยายามตั้งสติกันทั้งคู่ แทบจะไม่ได้คุยกัน ได้แต่นั่งมองหน้ากันเพราะพูดอะไรไม่ออกแล้วล่ะตอนนั้น เราจอดรถอยู่หน้าศาลเกือบ10นาที พอเห็นไฟรถพ่วงตามหลังมาเริ่มมีสติ กูรอดละโว๊ยย… จนขับตามหลังรถพ่วงมาถึงบ้านเกือบ30กิโล มาถึงบ้านก็รีบขนของลงรถ นอนไม่หลับทั้งคืน มานอนคิดว่าถ้าไม่ใช่ผีแล้วจะคืออะไร ถ้าคนประสบอุบัติเหตุก็ต้องของความช่วยเหลือเมื่อเห็นรถผ่านไม่ใช่ว่าจะนั่งอยู่เฉยๆ แล้วอีกอย่างคือนั่งใต้ไฟกิ่งที่สว่างบวกกับแสงไฟสูงหน้ารถ ทำให้เห็นได้ชัดเจนว่าสภาพเขาเป็นยังไง ถ้าเจอหรือเห็นคนเดียวก็คงจะไม่เชื่อ แต่นี่คือเราเห็นพร้อมกัน ภาพที่เจอคือมองหน้ากันกับแฟนแล้วพูดอะไรไม่ออก จากคนที่ไม่เคยกลัวไม่เคยเจอ…
.
หลังจากเหตุการณ์ผ่านมาหลายวันก็มาเริ่มเรียบเรียงเรื่องราวได้ว่า วันที่เจอครั้งแรกคือวันโกนก่อนวันพระ และที่เจอครั้งที่2หลังจากนั้น2สัปดาห์ซึ่งตรงกับวันโกนพอดีอีก จนคิดได้ว่าเขาอาจจะมาขอส่วนบุญ ก็ไปทำบุญให้ เอาเลขรถไปซื้อหวย บอกว่าถ้าทำบุญให้แล้วต้องให้โชค สรุป ถูก…..แ_ก
จากนั้นเวลาไปขายของก่อนจะกลับบ้านผ่านถนนเส้นนี้ จะขับชลอไปเรื่อยจนกว่าจะเจอรถที่ขับไปด้วยกัน หรือถ้าไม่มีรถผ่านก็จะจอดรอจนกว่าจะมีรถตามมาถึงจะกล้าผ่าน หลังจากเหตุการณ์นั้น
ก็ขับรถบนถนนเส้นนี้คนเดียวเกือบปีก็ไม่เจออะไรอีกเลย
.
เรื่องเล่า : Phuriwat Injai
เครดิต : ชาวแก๊งเดอะโกสเตอร์~The Ghost Radio
เครดิต : ชาวแก๊งเดอะโกสเตอร์~The Ghost Radio